สุภาษิตไทย หมวด ก
* กรุงศรีอยุธยาไม่สิ้นคนดี สำนวนสุภาษิตนี้ หมายถึงเมื่อถึงคราวบ้านเมืองนั้นๆถึงคราวยากลำบาก ก็ยังเหลือคนดีมีความสามารถมาช่วยกอบกู้สถานการณ์ช่วยเหลือให้ผ่านพ้นไปได้ ที่มาของสำนวน คาดว่าน่าจะมาจากสมัยกรุงศรีอยุธยาจริงๆ เนื่องจากปรากฏหลักฐานในสภาพขุนช้างขุนแผนด้วยว่า “ คนดีไม่สิ้นอยุธยา ” ในตอนเถรกวาดแก้แค้นพลายชุมพล * กลิ้งครกขึ้นภูเขา สำนวนสุภาษิตนี้ ” กลิ้งครกขึ้นภูเขา ” นั้นหมายถึง เรื่องที่กำลังจะทำนั้นจะทำให้สำเร็จนั้นทำได้ยากลำบาก ต้องใช้ความพยายามและความสามารถอย่างมาก เปรียบเสมือนการ กลิ้งครกขึ้นภูเขา ที่มาของสำนวน ส่วนสำนวนที่ว่า “ เข็นครกขึ้นภูเขา ” นั้นจริงๆแล้วไม่ถูกต้องเพราะต้องใช้คำว่า “ กลิ้งครก ” ไม่ใช่ “ เข็นครก ” * กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ สำนวนสุภาษิตนี้ หมายถึงลักษณะของการทำงานที่มีความรีรอลังเลใจ ทำให้แก้ไขปัญหาได้ไม่ทันท่วงที เมื่อได้อย่างหนึ่งแล้ว แต่กลับต้องเสียอีกอย่างหนึ่งไป ที่มาของสำนวน มาจากการคั่วถั่วกับงาในกระทะเดียวกัน ถั่วเป็นของสุกช้างาสุกเร็ว หากมัวรอไห้ถั่วสุก งาก็ไหม้ไปซะก่อน * กินที่ลับขับที่แจ้ง สำนวนสุภาษิตนี